بررسی مدل های توزیع فراوانی تنوع گونه ای و ارتباط عوامل محیطی با شاخص تنوع گونه ای هیل در چهار مکان مرتعی استان اصفهان

سه خطرِ جنگ هسته ای، تغییرات اقلیمی و زوال تنوع زیستی، کره زمین را بیش از پیش مورد تهدید قرار می دهند. دو خطر اول تا حدودی مورد توجه جهانیان قرار گرفته است ولی خطر زوال تنوع زیستی هنوز به طور شایسته مورد توجه قرار نگرفته است. تنوع گونه ای شامل بخش عمده ای از تنوع زیستی و یکی از مهم ترین مشخصه های نشان دهنده تغییرات در اکوسیستم هاست. بسیاری از پژوهشگران تنوع گونه ای بالا را معادل استواری و پایداری سامانه های اکولوژیک در نظر می گیرند. این پژوهش به بررسی مدل های مشخصه ا ی تنوع گونه ای و ارتباط عوامل محیطی از جمله خاک، اقلیم و پستی و بلندی بر شاخص تنوع گونه ای پرداخته است. بدین منظور چهار مکان مرتعی در استان اصفهان انتخاب شد و نمونه برداری در هر مکان به صورت سیستماتیک-تصادفی اجرا شد. تراکم گونه های گیاهی چندساله در امتداد ترانسکت های خطی با استفاده از روش کوادرات، در طی شش سال (1386-1381) اندازه گیری شد. مدل های توزیع فراوانی شامل عصای شکسته، لوگ نرمال، سری لگاریتمی و سری هندسی برای هر مکان مرتعی برازش شد و بهترین مدل توزیع بر پایه 05/0 p> انتخاب شد. آزمون lsd نشان داد که اختلاف معنی داری در سطح 1%=? از نظر تنوع گونه ای بین مناطق درمنه زارهای استپی و نیمه استپی وجود دارد. مدل لوگ نرمال به عنوان بهترین مدل مشخصه ای برای هر چهار مکان مرتعی انتخاب شد که نشان دهنده جوامع با ثبات می باشد. همچنین بر پایه بررسی های مرتبط با این تحقیق شاخص مناسب تشخیص داده شد و تاثیر عوامل خاک، اقلیم و توپوگرافی برای شاخص با روش تجزیه تطبیقی متعارف (cca) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برپایه تجزیه تطبیقی متعارفی (cca) تنوع با درصد مواد آلی خاک و مقدار بارندگی همبستگی بالا و مثبت و با دما همبستگی منفی دارد.